Ulga dla młodych 2019 – 2020

Na mocy ustawy z 4 lipca 2019 roku została wprowadzona w życie nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Najważniejszym założeniem owej nowelizacji było wprowadzenie PIT Zero. Zwolnienie od odprowadzenia podatku przysługuje tym osobom, które nie ukończyły jeszcze 26 roku życia. A poniższym artykule postaramy się nieco przybliżyć to zagadnienie.

 

Do kogo adresowane jest zwolnienie od podatku dla młodych?

Wspomniana już wyżej ustawa zmieniająca dodaje nowy artykuł 21 ust. 1 pkt. 148 ustawy o podatku PIT, zgodnie z którym wolne od podatku pozostają przychody uzyskane ze stosunku spółdzielczego, pracy nakładczej, stosunku pracy, stosunku służbowego, jak i umów zlecenia przez osobę poniżej 26 roku życia, do wysokości kwoty nieprzekraczającej w danym roku podatkowym 85 528 złotych. Zgodnie z obowiązującą ustawą, zwolnienie od konieczności odprowadzenia podatku dla młodych osób ma zastosowanie co do dochodów uzyskanych począwszy od 2 sierpnia 2019 roku.

Wyżej opisany przepis w jednoznaczny sposób określa prawne tytuły, na podstawie których uzyskane przychody mogą być zwolnione z podatku. Są to tylko i wyłącznie przychody ze stosunku pracy, stosunku służbowego, umów zlecenia, jak i pracy nakładczej. Zatem ze zwolnienia nie mogą skorzystać na przykład osoby prowadzące własną działalność gospodarczą.

Kolejne ograniczenie co do tegoż zwolnienia tyczyć się będzie wieku osoby, która może z niego skorzystać. Bowiem zwolnione od płacenia podatku od osiąganych przychodów będą wyłącznie osoby, które nie osiągnęły jeszcze 26 roku życia. Uzasadnienie do projektu ustawy wskazuje, iż decyzyjny będzie w tym przypadku wiek podatnika z chwilą pozyskania przychodu, nie zaś wiek na moment wykonywania pracy, czy podpisania umowy. Znaczenie ma pełną data urodzenia, a nie tylko rok i miesiąc.

 

 

Poza tym zwolnienie od odprowadzenia podatku w tym przypadku ma pewne ograniczenia, gdyż został wprowadzony limit co do wielkości przychodu. Wolne są bowiem przychody do 85 528 złotych, które zostały osiągnięte w konkretnym roku podatkowym. Warto mieć na uwadze, iż został wprowadzony także artykuł 21 ust. 39 ustawy o PIT, w którym stwierdza się, że podczas obliczania kwoty przychodów, które podlegają zwolnieniu od odprowadzenia podatku, nie są uwzględniane przychody opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, przychody zwolnione od podatku, jak i przychody, od których zaniechano poboru podatków na podstawie przepisów podatkowych. Opisany powyżej limit kwoty zwolnienia obowiązuje niezależnie od ilości umów zawieranych przez podatnika.

Na mocy przejściowego przepisu, który został określony w artykule 5 ust. 1 ustawy zmieniającej co do przychodów uzyskiwanych w 2019 roku, limit kwoty zwolnienia od odprowadzenia podatku, wynosi obecnie 35 636,67 złotych.

Zaś nadwyżka przychodów osiągniętych ponad kwotę 85 528 złotych (a w roku 2019 ponad 35 636 złotych) będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych, w tym również z uwzględnieniem tak zwanej wolnej kwoty. Do tejże nadwyżki zarysowanie mają koszty uzyskania przychodu z umowy zlecenia, czy też umowy o pracę.

 

Zaliczki na poczet podatku

Pracodawca, czy to w ramach umowy zlecenia, czy umowy o pracę, ma niekwestionowany obowiązek odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek w imieniu pracowników. Zwolnienie od płacenia podatku dla osób poniżej 26 roku życia stanowi źródło wielu wątpliwości, na przykład to w jaki sposób płatnicy powinni zachować się, jeżeli chodzi o odprowadzanie zaliczek na poczet podatku. Ta kwestia została objaśniona nie tylko w obrębie przepisów przejściowych tyczących się tylko 2019 roku, ale i również lat następnych.

Na mocy artykułu 5 ust. 2 ustawy ustanowiono, iż podczas obliczania zaliczek na poczet podatku od osiągniętych dochodów w 2019 roku nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, chyba że podatnik złoży wcześniej oświadczenie pisemne swojemu pracodawcy, iż uzyskane przychody w okresie od 1 sierpnia 2019 roku do 31 grudnia 2019 roku z tytułów, które określa wyżej wymieniona ustawa podlegają całkowitemu zwolnieniu od podatku.

Jak można przeczytać w artykule 5 ust. 3 ustawy zmieniającej, w wypadku, kiedy płatnik otrzyma tego rodzaju oświadczenie nie może pobrać zaliczek na poczet podatku najpóźniej począwszy od miesiąca, w którym otrzymał owe oświadczenie, do końca pełnego miesiąca, w którym przychody uzyskane od tego płatnika od dnia 1 sierpnia 2019 roku podlegały zwolnieniu, a zatem albo do miesiąca włącznie, w którym w 2019 roku przychody uzyskane u pracodawcy przekroczą kwotę 35 636,67 złotych, albo też w którym pracownik skończy 26 lat.

Począwszy od 1 stycznia 2020 roku wjedzie w życie zaś artykuł 32 ust. 1 ustawy o podatku PIT. Zgodnie z jego treścią, jeśli podatnik złoży swojemu pracodawcy pisemny wniosek na poczet poboru zaliczek na podatek bez zastosowania zwolnienia na podstawie artykułu 21 ust. 1 pkt. 148, płatnik będzie miał obowiązek pobrania zaliczek bez stosowania się do tegoż zwolnienia, najpóźniej zaczynając od miesiąca, który następuje po miesiącu, w którym otrzymał on wniosek. Należy mieć na uwadze, iż wniosek ten musi być składany w każdym nowym roku podatkowym.

Dzięki temu podczas obliczania zaliczek na poczet podatku od dochodów otrzymanych począwszy od 1 stycznia 2020 roku pracodawca będzie miał obowiązek uwzględnienia w.w. zwolnienia (zatem nie pobierze zaliczek), chyba iż pracownik złoży stosowny wniosek o niezastosowanie zwolnienia od podatku. Złożenie tego rodzaju wniosku będzie miało sens wyłącznie w sytuacji, kiedy pracownik otrzymuje wynagrodzenie od dwóch pracodawców. W takiej sytuacji zastosowane przez obu płatników zwolnienia mogłyby stać się przyczyną wystąpienia konieczności uiszczenia dopłaty. Dlatego właśnie wprowadzono możliwość zrezygnowania ze zwolnienia.

Przychody objęte wyżej opisanym zwolnieniem muszą zostać wykazane przez płatnika w corocznym zeznaniu podatkowym na formularzu PIT-11. Bowiem zgodnie z brzmieniem artykułu 42 ust. 5 ustawy o PIT, formularz PIT-11 muszą sporządzić, jak i przekazać także podmioty, o których mowa jest w artykule 41 (płatnicy), dokonujące świadczeń, o których mowa jest w artykule 21 ust. 2 pkt. 46, jak i 148.